Herdenken en vieren: 4 en 5 mei

Tijdens de Dodenherdenking op 4 mei herdenken we alle oorlogsslachtoffers samen. Op 5 mei vieren we de bevrijding van Nederland in 1945 en dat we sindsdien in vrijheid leven. Ook staan we die dag stil bij de waarde van vrijheid, democratie en mensenrechten. 

4 en 5 mei Zeist

Het programma voor Dodenherdenking op 4 mei en Bevrijdingsdag op 5 mei vindt u op de website van het 4 en 5 mei Comité Zeist.  

Programma 4 en 5 mei Zeist

Dodenherdenking 4 mei 2023

Naarmate ik er verder van verwijderd ben, groei ik er emotioneel dichter naartoe.

Het zijn de woorden van rabbijn Awraham Soetendorp.

Naarmate ik er verder van verwijderd ben. Groei ik er emotioneel dichter naartoe.

Dat wat achter ons ligt, laat sporen na in het nu. De mooie herinneringen en de verdrietige ervaringen. In uw leven. In dat van mij. In dat van ons, als samenleving. Het verleden houdt ons vast.

Iedereen die hier vandaag naar toe is gekomen, kiest ervoor dat verleden aan te kijken. Iedereen die op dit moment luistert, kiest ervoor zich aan te laten raken door het verdriet van toen. Iedereen die vanavond de stilte toelaat, kiest ervoor zich met open ogen en een open hart te verbinden met dat wat achter ons ligt. Het intense verdriet van de Tweede Wereldoorlog. De Indië-tijd. En alle missies en vredesoperaties daarna.

Vanavond staan we samen stil bij ons verleden. Luisteren we naar wat die ander met zich meedraagt. Geven we woorden aan toen. Omdat het ons iets vertelt voor vandaag.

Het verleden vertelt ons dat iedere gebeurtenis. Iedere daad. Iedere ontmoeting. Een kans is om het goede te doen. Een kans om de toekomst op een goede manier te veranderen. Dat is wat de verhalen van destijds laten zien.

Het moment dat meneer Itos Hoogendoorn hielp bij het leegpompen van een benzinestation van de Duitsers aan de Verlengde Slotlaan. Het veranderde de tijd. De keren dat doctor Antonius Tellegen op zijn motorfiets naar Amsterdam reed. De gevoelige militaire informatie, veilig opgeborgen in een geheime bergplaats. Het bracht de vrede dichterbij.

De dag dat er werd aangebeld bij de familie Velema - Van Riessen aan de Montaubanstraat. De deur ging open. Het Joodse echtpaar dat bij de familie onderdook, heeft de oorlog overleefd. Net als hun zoon. Er was weer een toekomst.

Het zijn een paar van de vele Zeistenaren die het moment grepen, omdat ze de toekomst wilden veranderen.

Vanavond brengen we een eerbetoon. In heel Nederland. Een eerbetoon aan hen die zich met hart en ziel hebben ingezet voor een betere toekomst. Een eerbetoon aan de mensen die, dwars door alles heen, gevoelig bleven voor de ander. Een eerbetoon aan iedereen die in de diepte, het licht bleef zien.

We vallen vanavond samen. Met elkaar en met het verleden. Omdat het ons iets vertelt over vandaag.

Dat u hier staat, zegt mij dat u zich verbonden voelt met het leven. Dat u zich laat raken. Dat we als mens gevoelig kunnen blijven. Voor het verdriet. Voor die ander. Voor dat wat achter ons ligt.

Daarin schuilt de hoop.

Dat is waarom we herdenken.